Mimo pewnych ograniczeń, wydaje się, iż pozycja kobiety w życiu społecznym i ekonomicznym była stosunkowo wysoka[1]. Choć głową rodziny był mąż i kobieta musiała być mu posłuszna, to istniały liczne dziedziny życia, w których kobieta mogła być samodzielna- mogła np. podejmować zobowiązania finansowe, kupować, sprzedawać i dzierżawić dobra. Szczególnie uprzywilejowana była pozycja wdów, miały one prawo do samodzielnego występowania w sądach, dokonywania różnych transakcji handlowych, mogły wystawiać dokumenty, obracać nieruchomościami, dokonywać zapisów itp.[2]. W wieku XV kobiety miały prawo do dziedziczenia i własności majątków ziemskich.
Bardzo często, podczas nieobecności mężów, żony przejmowały prowadzenie warsztatów rzemieślniczych lub sklepów. Nie oznacza to jednak, że działalność gospodarcza kobiet miała miejsce tylko podczas nieobecności mężczyzn. Kobiety bardzo często trudniły się, np. kupiectwem, warzeniem piwa, praniem i sprzątaniem na zamówienie, fryzjerstwem, włókiennictwem, hodowlą zwierząt, uprawą roli, balwierstwem i handlem.
Prawa kobiet, jakkolwiek rozszerzane stopniowo, nie doprowadziły do równouprawnienia z mężczyznami[3].
[1] Cytuję za A. Karpiński, Kobieta w mieście polskim w drugiej połowie XVI i w XVII wieku [W:] K.Ratajczak, Edukacja kobiet w kręgu dynastii piastowskiej w średniowieczu, Poznań 2005, s.26.
[2] K. Ratajczak, Edukacja kobiet w kręgu dynastii piastowskiej w średniowieczu, Poznań 2005, s. 177.
[3] Tamże, s. 25.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz